ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1318 / 1316 -1253 ق)، عالم امامى، فقیه، محقق و مدرس. او در كلمات بعضى از بزرگان معروف به استاد كبیر است. در فشارك از روستاهاى قهپایه اصفهان به دنیا آمد. پس از درگذشت پدرش در یازده سالگى براى فراگیرى علوم به عتبات رفت و در كربلا ساكن شد. وى از شاگردان حاجى آقا حسین بن سید مجاهد و فاضل اردكانى در فقه و اصول و حاج میرزا محمد حسن شیرازى بود. در زمان حیات استادش، حاج میرزا محمد حسن شیرازى، مرجعیت تقلید و تدریس در سامراء را بر عهده داشت. بعد از درگذشت استادش به نجف مهاجرت كرد و مرجعیت آنجا را بر عهده گرفت و به تدریس در حوزه‏ى علمیه نجف مشغول گشت. حاج میرزا محمد حسین نایینى و حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى و آقا شیخ محمدرضا نجفى و حاج شیخ محمد حسین طبسى و آقا میرزا سید على مدرس یزدى از شاگردان وى بودند. او در نجف درگذشت و در همان جا به خاك سپرده شد. از آثار وى: «اصاله البارئه»؛ «الاغسال»؛ «الفروع المحمدیه»، مجموعه رسالاتى در فقه و غیره؛ شرح «اوائل رساله البرائه» شیخ انصارى؛ رساله‏اى در «خلل نماز».
فعالیت ها : : مشاهیر / عالمان و دانشمندان / تدریس مشاهیر / عالمان و دانشمندان / فقه-اصول فقه